ដំបូន្មានអំពីជំងឺឆ្កែឆ្កួត
ជំងឺឆ្កែឆ្កួតគឺជាជំងឺកាចសាហាវមួយដែលមិនអាចព្យាបាលបានទេ។
បើតាមលោកលី
សុវណ្ណ នៃនាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លងនៃក្រសួងសុខាភិបាល
ថាជាង៩០ភាគរយនៃជំងឺឆ្កែឆ្កួតកើតមានចំពោះឆ្កែ ឆ្មា ជ្រូក គោ ក្របី
និងប្រចៀវ។ ជំងឺឆ្កែឆ្កួតអាចឆ្លងមកមនុស្សបានយ៉ាងងាយ
ប្រសិនបើមនុស្សនោះត្រូវសត្វទាំងនេះខាំ
ឬគ្រាន់តែខ្វាចឲ្យរលាត់ចេញឈាមតែប៉ុណ្ណោះ។
ជំងឺនេះគឺជាជម្ងឺកាចសាហាវបំផុតមួយ ដោយសារតែពុំមានថ្នាំណាអាចព្យាបាលបានទេ
ក៏ប៉ុន្ដែគេអាចមានថ្នាំការពារវាបាន។
ឆ្កែដែលមានជំងឺឆ្កែឆ្កួតមួយចំនួនមានលេចចេញនូវរោគសញ្ញាមួយចំនួន
ដូចជាស្ងៀមស្ងាត់ខុសពីធម្មតា ខឹងមួរម៉ៅវង្វេងវង្វាន់មិនស្គាស់ម្ចាស់
ហៀរទឹកមាត់ខ្លាំង រត់មិនឈប់។
ហើយមានឆ្កែខ្លះមានជំងឺឆ្កែឆ្កួតនេះដែរតែមិនមានរោគសញ្ញា
អ្វីបង្ហាញចេញមកក្រៅនោះទេ។
ប្រសិនបើអ្នកដែលត្រូវឆ្កែដែលមានជំងឺឆ្កែឆ្កួតខាំ
ហើយមិនបានចាក់ថ្នាំការពារក្នុងរយៈពេល៧២ម៉ោងនោះទេ
រយៈពេលចន្លោះពីមួយសប្តាហ៍ទៅ៦ខែ ក្រោយរោគសញ្ញាជំងឺឆ្កែឆ្កួត
នឹងលេចចេញជារូបរាង។ នៅពេលនោះ អ្នកជំងឺមានអាការៈប្លែកដូចជាវង្វេងវង្វាន់ហើយញាំមិនបាន។
រួចបន្ទាប់មកអ្នកជំងឺអាចស្លាប់ក្នុងរយៈដ៏ខ្លី។
មិនថារាល់សត្វអ្វីខាំឬខ្វាចក៏ដោយ
ហើយមិនថាមុខរបួសនោះតូចឬធំនោះទេ
ត្រូវតែធ្វើការលាងសំអាតឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងចាក់វ៉ាក់សាំងការពារផង
បើមិនដូច្នោះទេ អាចនឹងកើតមានជំងឺតេតាណូសធ្វើឲ្យជនរងគ្រោះប្រកាច់។
លោកអ្នកគួរចាំថា មេរោគតេតាណូស បើកាលណាកើតឡើងហើយ
មិនងាយនឹងធ្វើការព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយនោះឡើយ
ដូច្នេះលោកមិនគួរធ្វេរប្រហែសនឹងបញ្ហានេះទេ ៕
Post a Comment